
És dificultós fer-se una idea precisa de com ens veuen els demés; de fet, fins i tot tan sols tenim una lleugera idea de com som nosaltres mateixos; no ens coneixem en profunditat sinó que només en tenim una petita aproximació per com reaccionem en el dia a dia, i m’atreveixo a dir que aquesta visió també és imprecisa degut a que es recolza en el què pugui succeir al nostre voltant, i com que el que passi pot ser aleatori.., com reaccionem depèn d’això, per tant canviant.
La única forma de tenir una millor aproximació de nosaltres mateixos és apartarnos de l’element canviant, al menys per uns moments, i anar a l’interiorització. Allà, en aquell espai estable.., o al menys procurem-nos una estabilitat, podem analitzar-nos nosaltres mateixos, destriar el que és la nostra personalitat i el que és un afegit vingut de l’exterior i si és el cas.., descartar-ho. Mirem què forma part de nosaltres i què és aliè. L’interiorització és la millor manera de poder treure’ns llastres innecesaris, i, desfer-nos-en definitivament.
Seria extrany que si féssim neteja de l’armari de casa, per poder buidar de coses innecesàries que hem anat acumulant tant degut a regals fets amb bona intenció però que no ens serveixen i que no havíem llençat per respecte a l’altre, o de objectes servat perquè ens recorden vivències, com d’altres andròmines adquirides compulsivament en un acte d’enlluernament, sería incomprensible que després de tot l’enrenou que suposa la feina de tría i remena.., en comptes de descartar el que havíem cregut necessari, ho tornéssim a encabir altre cop als prestatges dels armaris. Feina inútil, pes inútil.
It is difficult to get an accurate idea of how others see us; in fact, we even have only a slight idea of how we are ourselves; we do not know each other in depth, but we only have a small approximation of how we react on a day-to-day basis, and I dare say that this vision is also imprecise because it is based on what might happen around us, and how what happens can be random .., how we react depends on it, therefore changing.
The only way to have a better approximation of ourselves is to move away from the changing element, at least for a few moments, and go to internalization. There, in that stable space .., or at least we try to make ourselves a stability, we can analyze ourselves, discern what our personality is and what is an addition coming from the outside and in his case …, discard it. Let’s look at what is part of us and what is foreign. Internalization is the best way to get rid of unnecessary burdens, and, get rid of them definitely.
It would be strange if we did housecleaning, to be able to empty unnecessary things that we have accumulated so much because of gifts made with good intentions but that did not serve us and that we had not thrown out of respect for the other, or of objects preserved because we remember experiences, like other junk acquired compulsively in an act of glare, it would be incomprehensible that after all the commotion that involves the work of shrinking and removing …, instead of discarding what we thought necessary, we put it back in the shelves of the cupboards. Useless work, useless weight.
Es dificultoso hacerse una idea precisa de cómo nos ven los demás; de hecho, incluso tan sólo tenemos una ligera idea de cómo somos nosotros mismos; no nos conocemos en profundidad sino que sólo tenemos una pequeña aproximación por cómo reaccionamos en el día a día, y me atrevo a decir que esta visión también es imprecisa debido a que se apoya en lo que pueda suceder a nuestro alrededor, y cómo que lo que pase puede ser aleatorio .., como reaccionamos depende de ello, por tanto cambiante.
La única forma de tener una mejor aproximación de nosotros mismos es apartarnos del elemento cambiante, al menos por unos momentos, e ir a la interiorización. Allí, en ese espacio estable .., o al menos procuramos hacernos una estabilidad, podemos analizar nosotros mismos, discernir lo que es nuestra personalidad y lo que es un añadido venido del exterior y en su caso .. , descartarlo. Miremos que forma parte de nosotros y qué es ajeno. La interiorización es la mejor manera de poder sacarnos lastres innecesarios, y, deshacerse de ellos definitivamente.
Sería extraño que si hiciéramos limpieza del armario de casa, para poder vaciar de cosas innecesarias que hemos ido acumulando tanto debido a regalos hechos con buena intención pero que no nos sirven y que no habíamos lanzado por respeto al otro, o de objetos conservado porque nos recuerdan vivencias, como otros trastos adquiridos compulsivamente en un acto de deslumbramiento, sería incomprensible que después de todo el revuelo que supone el trabajo de encoger y remover .., en vez de descartar lo que habíamos creído necesario, lo volviéramos a meter de nuevo en los estantes de los armarios. Trabajo inútil, peso inútil.
