
Imagineu-vos si parléssim a un nen petit tal com, de vegades, ens parlem a nosaltres mateixos.., esclataria en tals plors que ningú el podria consolar.
PUNTS 26/3/20: * El Pare diu: no sigueu despietats; tingueu misericòrdia de vosaltres mateixos. -Com?- Recordeu al Pare i, de ser impurs, feu-vos purs; no feu mai esforços per fer-vos impurs després.*
Una forma de recuperar la nostra pròpia dignitat és intentar reconèixer a Déu, el Pare de l’ànima; dic “intentar” perquè no tothom l’acceptarà, i a aquest li costarà molt mantenir-se digne (autoestima) només amb la energia intel·lectual. Al haver acceptat a Déu.., obrim una porta a la espiritualitat i aquesta Energia és la que ens sustenta constantment; només ens cal recordar que existeix el Pare de l’ànima i confiar-nos a les Seves “mans” amb alegria, perquè ja no ens sentim orfes.
Rise in value

Imagine if we were to speak to a young child as we sometimes speak to ourselves.., he would burst into such sobs that no one could comfort him.
POINTS 3/26/20: * The Father says: Do not be merciless. Have mercy for yourselves. -How?- Remember the Father and become pure from impure; never make efforts to become impure later.*
One way to regain our own dignity is to try to recognize God, the Father of the soul; I say “try” because not everyone will accept Him, and it will be very difficult for him to stay worthy (self-esteem) only with intellectual energy. Having accepted God …, we open a door to spirituality and this Energy is what sustains us constantly; we only need to remember that the Father of the soul exists and we let’s trust in His “hands” with joy, because we no longer feel orphaned.
Apreciarse

Imaginaos si habláramos a un niño pequeño tal como, a veces, nos hablamos a nosotros mismos.., estallaría en tales sollozos que nadie le podría consolar.
PUNTOS 26/3/20: * El Padre dice: no seáis despiadados; tened misericordia de vosotros mismos. -¿Cómo?- Recordad al Padre y, de ser impuros, haceros puros; no hagáis nunca esfuerzos para haceros impuros después. *
Una forma de recuperar nuestra propia dignidad es intentar reconocer a Dios, el Padre del alma; digo “intentar” porque no todo el mundo Le aceptará, y a este le costará mucho mantenerse digno (autoestima) sólo con la energía intelectual. Al haber aceptado a Dios.., abrimos una puerta a la espiritualidad y esta Energía es la que nos sustenta constantemente; sólo necesitamos recordar que existe el Padre del alma y confiarnos en Sus “manos” con alegría, porque ya no nos sentimos huérfanos.
